نور دو گونه است: نور دنيايى و نور آخرتى. نور دنيايى بر دو قسم است: ۱. نور معقول، كه به چشم دل و بصیرت ديده مى‌شود و آن نورى است كه از اوامر الهى مانند نور عقل منتشر مى‌گردد؛ ۲. نور محسوس، كه با چشم ظاهر از اجسام نورانى مانند خورشید، ماه، ستارگان و ساير اشياى نورانى ساطع مى‌گردد. در اين عنوان نور با همه معانى آن مراد است و آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌هاى «نور»، «ضياء»، «سراج»، «اسفار» و «طلوع» استفاده شده است.
